Derde klas 8/9 jaar

Inleiding

In de derde klas bestaat de vertelstof uit de verhalen van het Oude Testament.

De kinderen beleven het verblijf in het paradijs en de eenzame tocht door de woestijn mee via deze verhalen. De figuur van Mozes weerspiegelt het drama van deze periode. Hij is de menselijke leider die fouten maakt en ook degene die het volk een geweten geeft in de vorm van de tien geboden. De oorsprong van de geschreven taal komt aan de orde evenals de oude ambachten. De leestekens worden geoefend, woordsoorten worden benoemd. Bij rekenen wordt er gecijferd met tijd en geld en gemeten, de sommen gaan nu tot aan de duizend. De klas gaat een keer per week naar gymnastiek. Er wordt met meerdere instrumenten gemusiceerd.

Bron: Website Vrije School Leeuwarden

Het allerbeste boek voor het vertellen van de verhalen uit het Oude Testament in de derde klas:

En het werd licht
Auteur: Jacob Streit
ISBN: 9789062384662

De verhalen uit het Oude Testament behoren van oudsher tot de belangrijkste overleveringen van de mensheid; de zeven scheppingsdagen, de verdrijving uit het paradijs, de ark van Noach, de torenbouw van Babel, de uittocht uit Egypte, de strijd van David en Goliath, de bouw van de tempel van Salomo en de werken van de andere koningen en profeten.

Jacob Streit is er in geslaagd, op eenvoudige wijze de inhoud van deze Bijbelse verhalen voor kinderen toegankelijk te maken, in een krachtige, beeldende taal, die met oog voor het detail de ernst en de geestelijke grootheid van deze verhalen weergeeft. Rijk geïllustreerd met fijnzinnige pentekeningen van Ronald Heuninck.

In 'Verhalen en sprookjes rond de geboorte' samengesteld door Bert Voorhoeven, is er ook een samenvatting van de zeven scheppingsdagen in het begin van het boek. Het verhaal van Joanne Klink – Het leven bij God – is ook goed te gebruiken.

Ted Mahle - www.outofthecolor.com

Een stukje van een juf over de derde klas

In de derde klas staat het Oude Testament centraal, beginnend bij de schepping. Wanneer ik hierover vertel, zijn de kinderen ademloos. Ze zuigen het op, de een wakkerder dan de ander. Want ja, hoe zit dat nu met dat eerste vuur als er nog geen bomen zijn? En er waren toch eerst dinosaurussen. Toch kunnen ze allemaal uiteindelijk in het beeld opgaan. Als ik dan vertel hoe Eva door de slang wordt verleid, voel je een stille verontwaardiging over de klas komen t.o.v. Lucifer. Iedereen is teleurgesteld dat Adam en Eva het paradijs moeten verlaten. Liederen over de schepping worden ingestudeerd en ten gehore gebracht. De mooiste schriften ontstaan met verhalen en tekeningen over het vuur en het licht, de aarde en de sterrenhemel, de engelen en de boze geesten. Ook de taalles koppel ik aan de vertelstof.

Want Adam gaf alles een naam: de (zelfstandige) naamwoorden en Eva voegde daar iets aan toe: de bijvoeglijke naamwoorden. Vol ijver en enthousiasme worden Adam woorden 'gezocht' op het schoolplein. Uitroepen als: "juf, de maan!" of "de wolken!" geven aan hoezeer ze er in opgaan. Het is mooi om te zien dat ze de wereld opeens vanuit een hele nieuwe blikrichting herontdekken. Toen de kinderen op een keer allemaal de verzamelde Kaïnwoorden-(werkwoorden) in hun schrift aan het schrijven waren, klonk er opeens door de klas: "Juf ik heb de sleutel!" "De sleutel?" "Ja de sleutel; het geheim van de werkwoorden!" "Vertel". "Nou, alle werkwoorden eindigen op -en. De klas veerde op. Was dat waar? Voor de werkwoorden op het bord in ieder geval wel. IJverig werden andere werkwoorden gezocht om te zien of het klopte. Na een tijdje klonk er opeens de stem van een ander kind door de klas. Het had al een poosje peinzend voor zich uit zitten kijken. "Maar juf, als je zegt ik loop, dan is loop toch ook een werkwoord en dat is niet met -en". Stilte in de klas. Hoe zat dat nou?

Natuurlijk had ik toen wat uit te leggen over hele werkwoorden en zo. De klas luisterde gretig en knikte tevreden, vervolgens gingen ze weer zelf aan de slag. Wat een parel.

Tijdens de pauzes, als er wel eens geplaagd wordt en een ruzie moet worden opgelost, merk ik dat de kinderen, zich nog vaak onbewust uiteenzetten met het kwaad. Stilletjes denk ik dan: "Daar heb je Lucifer, het kind (de plager) was nog niet in staat om het te herkennen en weerstand te bieden." Omdat ik, met de kinderen, zo met de vertelstof leef, zie ik het ook eerder in het dagelijks leven terug en kan ik de ruzies gemakkelijker als een leermoment voor de kinderen zien.

Het is daardoor ook gemakkelijker om er rustig mee om te gaan. Het is ongelooflijk hoe goed de vertelstof en de leerstof aansluiten bij de ontwikkeling van de kinderen en tot ontwikkelingsstof worden. Het is een voorrecht om deze ontwikkeling te mogen begeleiden.

Ella Smit-Postuma

De schilderlessen zijn een fijne ondersteuning bij de verhalen en kan de lesstof voor de kinderen nog eens helderder voor ogen brengen.